دن بوتنر یک نویسنده آمریکایی است که کار خود را وقف مطالعه مناطق آبی کرده است: مناطقی در سراسر جهان که در آن مردم به طور قابل توجهی طولانی تر و سالم تر زندگی می کنند.
هدف بوتنر به اشتراک گذاشتن درس های آموخته شده از این نقاط داغ طول عمر برای ارتقای سلامت و رفاه جهانی در سراسر جهان است.
به‌عنوان یک متخصص تغذیه، همیشه کنجکاو بوده‌ام که آیا مناطق آبی قانونی هستند یا اینکه آیا آنها ناهنجاری‌هایی در دنیایی بسیار متفاوت هستند و نمونه‌ای هستند که ممکن است بقیه ما هرگز به آن عمل نکنیم.
یک مجموعه اخیر 4 قسمتی Blue Zones Netflix بینندگان را به این مکان ها می برد تا ظاهراً اسرار زندگی طولانی تر و سالم تر را به ما بیاموزد.
این سریال با یک سوال عمیق شروع می شود: چند سال زندگی خواهیم کرد و آیا کنترلی روی آن داریم؟ این همان چیزی است که بوتنر هنگام سفر به هر یک از مناطق آبی می خواهد بداند.
او بر این نکته تاکید می کند که چگونه اکثر جامعه ما روی برنامه های رژیم غذایی و عضویت در باشگاه سرمایه گذاری زیادی می کنند، زیرا او رویکرد مرسوم را به چالش می کشد، و تاکید می کند که این در مورد جلوگیری از مرگ نیست، بلکه یادگیری نحوه زندگی واقعی است.
منطقه آبی: اوکیناوا
سفر در اوکیناوا، ژاپن آغاز می شود.
بوتنر با خانواده ای قابل توجه روبرو می شود که توسط یک پیرزن 101 ساله رهبری می شود که مظهر ماهیت طول عمر است. کلیدهای او برای یک زندگی رضایت بخش ساده و در عین حال عمیق است: همیشه خوش بگذرانید، از عصبانیت بپرهیزید، شادی را گسترش دهید، راحت باشید، به راحتی ببخشید و شادی را در خنده بیابید.
در اوکیناوا، این در مورد شاد بودن واقعی و لذت بردن از زندگی بدون استرس و نگرانی است. به نظر عالی میاد! به عنوان کسی که در پنجمین شهر بزرگ جهان زندگی می کند، 2 بچه، 3 همستر، کسب و کار خودش و یک دنیا مسئولیت دارد، حتی نمی توانم زندگی ام را بدون استرس و بدون نگرانی تصور کنم.
سلام، من قبض هایی برای پرداخت اینجا دارم.
عادات غذایی در اوکیناوا شامل مصرف سیب زمینی شیرین بنفش و توفو است که قطعاً سرشار از مواد مغذی است.
به بینندگان گفته می شود که توفو کلسترول را کاهش می دهد و پیشرفت برخی سرطان ها را کند می کند.
این مطالعه در سال 2023 که در Nutrients منتشر شد، ارتباطی بین توفو و نشانگرهای متابولیک قلبی، از جمله کلسترول و تری گلیسیرید پیدا نکرد. علاوه بر این، من به عنوان یک متخصص تغذیه، در مورد مکانیسم اطراف توفو که پیشرفت سرطان ها را کند می کند مطمئن نیستم، و به نظر مبهم است.
همچنین مهم است که توجه داشته باشید که مردم اوکیناوا توفوی خود را می‌سازند، که نسبت به توفوی موجود در فروشگاه مواد غذایی ما، چربی و پروتئین سالم‌تری دارد. این یک متغیر گیج کننده است.
ما باید همیشه حواسمان به عدم تسلیم در برابر «اشتباه عصر طلایی» باشد، جایی که معتقدیم چیزی سودمند است فقط به این دلیل که دهه‌ها بدون تردید انجام شده است.
یک تمرین کلیدی در اوکیناوا، مراسم قبل از غذا گفتن “hara hachi bu” است، به این معنی که وقتی معده 80٪ پر است، غذا را متوقف کنید. در اوکیناو، در مورد سیر شدن بدون پرخوری است، تمرینی که با رویکرد آگاهانه آنها به غذا خوردن همخوانی دارد.
در تصویر بزرگ‌تر، اپیزود پرتره‌ای واضح از جوامع منطقه آبی را ترسیم می‌کند که بر مصرف غذاهای کامل و تازه، توجه به نشانه‌های سیری، حرکت منظم در باغبانی، حرکات کششی روزانه، و اهمیت بسیار زیاد جامعه و خودباوری تاکید دارد.
بوتنر در این قسمت ادعاهای زیادی را مطرح می کند که به نظر می رسد کمی ناموفق است.
اولاً، او ادعا می کند که 2/3 از مردم این سیاره به دلیل یک بیماری قابل اجتناب زودتر از موعد خواهند مرد.
سازمان جهانی بهداشت بیان می کند که تخمین زده می شود 12.6 میلیون مرگ در هر سال به محیط های ناسالم نسبت داده می شود و می توان از آنها جلوگیری کرد. این عدد بزرگ است، اما 2/3 جمعیت جهان نیست. در واقع، بدون یک توپ کریستالی، دانستن منشأ واقعی بسیاری از بیماری‌ها و اینکه آیا می‌توانستیم از آنها پیشگیری کنیم، دشوار است.
او به اشتراک گذاشت که امید به زندگی در آمریکا در حال کاهش است، که در واقع درست است. با این حال، دانشکده پزشکی انتشارات سلامت هاروارد اعلام کرده است که 2 بیشترین مشارکت کنندگان مربوط به مرگ و میر ناشی از کووید-19 و مصرف بیش از حد است و نه به دلیل سبک زندگی ناسالم و بیماری های قابل اجتناب.
مناطق آبی: لوما لیندا و ساردینیا
قسمت دوم بینندگان را به مناظر ساردینیا، ایتالیا و جامعه لوما لیندا، کالیفرنیا می برد.
ساردینیا، ایتالیا:
روستاهای شیب دار خود به یک عامل کمک کننده احتمالی برای طولانی شدن زندگی ساکنان آنها تبدیل می شوند. رفت‌وآمدهای روزانه شامل بالا رفتن از پله‌ها و پیمایش در مناطق چالش‌برانگیز جنبه مهمی از سبک زندگی آنها است که مصرف کلی انرژی را افزایش می‌دهد.
ساردینی ها از یک رژیم غذایی که ریشه در سنت دارد، با مقدار زیادی پاستا، نان و سوپ مینسترون پیروی می کنند.
مردان اغلب به عنوان چوپان در تپه ها کار می کنند و در فعالیت هایی مانند پیاده روی، شیردوشی و پیاده روی مشغول هستند. همچنین بر استراحت و چرت زدن در طول روز تاکید می شود زیرا این منطقه بر مدیریت موثر استرس تاکید دارد.
بوتنر توجه ما را جلب می کند که فقدان مراقبت طولانی مدت یا خانه های سالمندان بر اهمیت خانواده و جامعه تأکید می کند، جایی که کودکان به طور فعال در مراقبت، آشپزی و همراهی با والدین خود در سنین بالاتر شرکت می کنند.
همه اینها دوست داشتنی به نظر می رسد، اما آیا در بقیه دنیا امکان پذیر است؟
لوما لیندا، کالیفرنیا:
این جامعه از ستون های رفتاری، از جمله فعالیت بدنی، داوطلبی و رژیم غذایی مبتنی بر گیاه پیروی می کند.
جمعیت، به‌ویژه جامعه ادونتیست‌ها، بر ایمان تأکید دارند و به سبک زندگی سالم‌تر کمک می‌کنند.
بوتنر اشاره می کند که مصرف زیاد میوه آنها ممکن است در کاهش خطر سرطان نقش داشته باشد، روزانه یک مشت آجیل به طول عمر آنها کمک می کند و مصرف منظم لوبیا آنها خطر ابتلا به سرطان روده را کاهش می دهد.
فواید این غذاها در دنیای تغذیه به خوبی شناخته شده است، اما ما باید در نظر بگیریم که آنچه در اینجا پیشنهاد می شود کمی قابل دسترس است: غذاهای خاص احتمالاً تنها دلیل عمر طولانی تر جمعیت یا سلامت خاصی نیستند. عواقب.
مناطق آبی: ایکاریا و نیکویا
در ایکاریا، یونان، طول عمر با پیوند عمیق با زمین در هم تنیده شده است. ساکنان درک عمیقی از گیاهان، گیاهان و غذاهای محلی به دست آورده‌اند و رژیمی را انتخاب کرده‌اند که حول غذاهای کامل و فرآوری نشده متمرکز است.
مصرف دمنوش های گیاهی محلی برای چندین دهه مورد توجه قرار گرفته است که به طور بالقوه به کاهش خطر زوال عقل کمک می کند و به عنوان دیورتیک برای کاهش فشار خون عمل می کند.
من در واقع فکر می کنم که استفاده از دمنوش های گیاهی به عنوان دیورتیک همیشه یک عادت سالم نیست، اما اینجا هستیم.
عسل، شیرین کننده انتخابی در ایکاریا، به صورت محلی از زنبورداران تهیه می شود و به صورت خام و غیر پاستوریزه نگهداری می شود و نه تنها یک جایگزین قند طبیعی بلکه “خواص بالقوه مهار سرطان” را نیز ارائه می دهد.
تحقیق را به من نشان بده، دن.
نیکویا، کاستاریکا:
نیکویا، کاستاریکا، یکی از فقیرترین مناطق این کشور است، اما ساکنان آن سن بیولوژیکی حدود 10 سال کمتر از سن واقعی آنها دارند.
در اینجا، احساس روشنی از هدف، جامعه را در حرکت نگه می دارد، درست مانند سایر مناطق آبی.
تمرین پرورش غذای خود، رژیم غذایی غنی از لوبیا، ذرت و کدو را تضمین می کند که اسیدهای آمینه ضروری و مواد مغذی حیاتی را فراهم می کند.
نیکویا دارای یک سیستم مراقبت بهداشتی کارآمد با سفیران مراقبت های بهداشتی است که سالانه معاینات خانه به خانه را انجام می دهند. این مورد در اکثر کشورهای جهان صادق نیست و قطعاً داشتن آن تأثیر زیادی بر سلامت و رفاه مردم دارد.
من احساس می‌کنم که بوتنر با کل این روایت، استدلال‌های مرد کاهی ایجاد می‌کند. مطمئنا، انجام معاینات پزشکی منظم می تواند به مردم کمک کند زندگی سالم تری داشته باشند، اما هدف او چیست؟ آیا این اصلاً برای بقیه جهان قابل اجرا است؟ در شهرهایی با میلیون‌ها نفر، شانس انجام هر نوع عمل مشابه چقدر است؟
کم. خیلی کم هستن اما در شهرهای کوچک، برخی از این موارد ممکن است امکان پذیر باشد.
مناطق آبی آمریکا؟
بوتنر چنان مجذوب مفهوم محیطی که چنین تأثیری بر سلامت مردم دارد، می‌خواست ببیند آیا می‌تواند یک منطقه آبی در آمریکا بسازد یا خیر.
در قلب آلبرت لی، مینه سوتا، با جمعیت 18000 نفر، سفری متحول کننده شروع شد تا شهر را به منطقه آبی تبدیل کند. چندین مورد از این “مناطق آبی” در ایالات متحده وجود دارد، همانطور که در این بررسی انتقادی 2021 ذکر شده است.
پیاده‌روی‌های منظم اجتماعی و فرصت‌های داوطلبانه متنوع به ساکنان معرفی شد. مردم با همکاری در پروژه های مختلف، هدف و ارتباط پیدا کردند و جامعه ای قوی تر و متحدتر ساختند.
خواربارفروشی‌ها و رستوران‌های محلی به این تلاش پیوستند و گزینه‌های غذایی سالم‌تری برای ترویج انتخاب‌های غذایی بهتر در میان ساکنان ارائه کردند.
آلبرت لی مفهوم باغ های اجتماعی را پذیرفت و به ساکنان فرصتی برای رشد محصولات تازه خود را داد.
تلاش های جمعی آلبرت لی منجر به بهبود سلامت و تندرستی برای جامعه شد
آلبرت لی به عنوان یک نمونه الهام بخش برای جوامع دیگر می ایستد و نشان می دهد که تلاش های کوچک و جامعه محور می تواند منجر به بهبود چشمگیر در سلامت کلی و طول عمر شود.
اما آیا همه چیز واقع بینانه است؟
آیا می توانیم مناطق آبی را در بقیه جهان داشته باشیم؟ بسیاری از ما در شهرهای کوچک با جوامع نزدیک زندگی نمی کنیم.
من به عنوان یک متخصص تغذیه، ایده منطقه آبی را دوست دارم، اما فکر می کنم ذاتاً ناقص است.
در حالی که رژیم غذایی و سبک زندگی در پیش بینی طول عمر افراد، دسترسی آنها به مراقبت های بهداشتی، سطح استرس، شرایط زندگی، شرایط اقتصادی، موقعیت جغرافیایی هم در آب و هوا و هم در مناطق شهری (یعنی آیا پیاده روی در خارج از خانه بی خطر است؟) و ژنتیک کمک زیادی می کند. (شاید مهم‌تر از همه) قطعه‌ای از پازل هستند که فکر نمی‌کنم منطقه آبی لزوماً به آنها بپردازد.
در مسابقه ای که منطقه آبی در وب سایت خود ارائه می دهد شرکت کنید.
اساساً به من گفت که اگر گوشت کمتری بخورم و کمتر عصبانی باشم، می‌توانم 4.5 سال به عمرم اضافه کنم (بیایید ببینیم آنها کلاهبرداران تغذیه را بدون عصبانیت رد می‌کنند!)
کل فرضیه این مسابقه “شخصی” که امید به زندگی شخص من و پتانسیل سال های اضافه شده را پیش بینی می کند کاملاً نادقیق است. باز هم، ژنتیک و سایر عوامل مرتبط را نادیده می گیرد.
به نظر می رسد این یک الگوی با BZ است.
مناطق آبی چک لیست هایی برای افرادی دارد که علاقه مند به پیاده سازی مفاهیم BZ در زندگی خود هستند.
در اینجا چک لیست منطقه آبی برای خانه است:
در حالی که برخی از این ایده ها ممکن است برای بسیاری از افراد قابل انجام باشد، اگر شخصی در آپارتمان زندگی کند چه؟ در آب و هوای سرد؟ اگر آنها توانایی خرید یک حیوان خانگی را ندارند؟ اگر فضایی برای «اتاق مقصد» ندارند؟ و من سوار تیغه های غلتکی نمی شوم، که می توانم به شما اطمینان دهم کوتاه کردنطول عمر من نیست.
به عنوان یک متخصص تغذیه که تمرکز بر عادات سالم و نه وزن را تشویق می‌کند، چک‌آپ قبیله منطقه آبی یک چشم‌گشای قطعی بود:
من شما را نمی‌دانم، اما واقعاً احساس خوبی ندارم که عادت‌ها و وزن دوستانم را به ثمر برسانم تا بفهمم آیا آنها فرد خوبی برای معاشرت هستند یا نه.
این فقط… راستش را بخواهید، وقتی این را می نویسم، با انزجار و ناراحتی سرم را تکان می دهم. واقعا حرفی نیست.
مناطق آبی بر این نکته تأکید می‌کنند که چگونه اجتماع، رژیم غذایی پیش از گیاه، فعالیت و کاهش استرس ممکن است بر زندگی ما تأثیر بگذارد. این مورد توسط اکثر متخصصان بهداشت قابل بحث نیست.
با این حال، فقدان هر گفتمان اساسی در مورد تأثیر ژنتیک باعث درک این موضوع می شود که در حالی که انتخاب سبک زندگی نقش مهمی ایفا می کند، عوامل ژنتیکی ممکن است به طور قابل توجهی به طول عمر استثنایی مشاهده شده در این مناطق آبی کمک کنند.
علاوه بر این، مستند مناطق آبی نتفلیکس بحث‌های مربوط به هزینه زندگی و مقرون به صرفه بودن عادات غذایی رایج در این مناطق را کنار می‌زند. این امر باعث تأمل در مورد دسترسی به چنین سبک زندگی می شود و سؤالاتی را در مورد امکان پذیری اتخاذ شیوه های منطقه آبی در زمینه های مختلف اجتماعی-اقتصادی ایجاد می کند.
همچنین، درک این موضوع که سبک زندگی به تصویر کشیده شده در مناطق آبی عمیقاً با هنجارهای جهانی متفاوت است، باعث تامل در مورد نابرابری های فرهنگی و محیطی می شود.
کمبود گوشی‌های هوشمند، تعامل محدود با رسانه‌های اجتماعی، و ساختارهای دولتی متمایز در این مناطق به محیطی کمک می‌کند که شیوه‌های منحصربه‌فرد ارتقای سلامتی را تقویت می‌کند که در اکثر نقاط ایالات متحده و کانادا و خارج از آن بسیار متفاوت است.